Philippe Cuelenaere schreef Belgische geschiedenis tijdens de Spelen van Los Angeles in 1984.
De twaalfjarige stuurman van roeibroers William en Guy Defraigne werd de jongste Belgische olympiër ooit. Dat record staat bijna veertig jaar later nog steeds op zijn naam.
Krantenpapier in de winter
Nog niet eens oud genoeg voor het secundair onderwijs kreeg Cuelenaere de zware verantwoordelijkheid om twee volwassen roeiers letterlijk en figuurlijk naar de Olympische Spelen van 1984 te sturen. “Alles gebeurde met toestemming van mijn ouders, die overal en altijd aanwezig waren. Gelukkig was ik eigenlijk al zeer plichtsbewust én een doorzetter, want de winters waren loodzwaar. Soms lag ik als stuurman drie uur lang onder het waterniveau in vriestemperaturen. Zelfs warm ingeduffeld met krantenpapier tussen twee truien door had ik het ijskoud. Dat was keihard, maar die periode heeft me sterk gemaakt en gevormd.”
Pacman met Carl Lewis
“Ook dat olympisch dorp, waar ik met de Belgische delegatie bleef, was een unieke beleving. Wellicht was ik te jong om alles echt goed op te nemen, maar er is toch een zeer fijne anekdote. Om de tijd te verdrijven, waren er bars en lunapark met allerlei spelletjes voorzien. Daar speelde ik graag videogames en op een dag stond Carl Lewis naast mij, die toen vier gouden medailles pakte. Mijn kennis van het Engels was te beperkt om met hem te praten, maar we speelden wel Pacman.”
Op sportief vlak droomde de Belgische twee met stuurman van een finale. “We wilden niet alleen maar blij zijn dat we erbij waren. We mikten op een finaleplaats en dus de top zes. Door omstandigheden konden we ons in de halve finales niet plaatsen en werd het de kleine finale. De vijfde plaats daarin, en dus de elfde in de algemene stand, was aanvankelijk een teleurstelling. Achteraf overheerste toch vooral fierheid op wat we hadden gepresteerd.”
Studies boven sport
Na zijn deelname aan de Spelen van ’84 ging Cuelenaere voor persoonlijker succes. “Nog vóór mijn periode met William en Guy was ik in de skiff van mijn leeftijdscategorie al twee keer Belgisch kampioen geweest. Dat trok ik na de Spelen gewoon door. Samen met Filip Fraeye nam ik in 1988 en 1989 zelfs deel aan de wereldkampioenschappen in Italië en Hongarije. In ‘89 strandden we op een paar honderdsten van de bronzen medaille. Ik kreeg een B-selectie voor de Spelen van 1992 en moest dus enkel nog een finaleplaats halen op een belangrijke regatta om me voor Barcelona te plaatsen.”
Zover kwam het jammer genoeg nooit. De beloftevolle Cuelenaere maakte een vroegtijdig einde aan zijn sportieve carrière. “In die tijd was het niet mogelijk om topsport met studies te combineren, zoals dat nu wel het geval is. Roeien is op veel gebieden een fantastische sport, maar ik moest kiezen tussen de sport en mijn toekomst. Dat was een hartverscheurende keuze, omdat ik eigenlijk nog zo dicht bij de Spelen van Barcelona stond.”
Geen spijt
Cuelenaere keek niet meer achterom en werkt vandaag als financieel adviseur. “Ik draaide de bladzijde om en ging in Brussel toegepaste economische wetenschappen en fiscaliteit studeren. Ik trainde de universitaire roeiploeg nog, maar zelf recreatief roeien vond ik te frustrerend. Na mijn studies ging ik meteen aan het werk en vier jaar later verhuisde ik voor mijn functie naar Luxemburg. In 2017 geleden keerde ik met mijn vrouw en drie dochters terug naar het Gentse.”
“Misschien was het leven anders uitgedraaid als we op het WK in Hongarije in 1992 toch brons hadden gepakt in plaats van vierde te worden. Toch heb ik geen spijt van de keuze die ik dertig jaar geleden maakte. Ik hou ontzettend mooie herinneringen over aan de Olympische Spelen van 1984. Bij elke Olympiade komen die opnieuw naar boven. Pas naarmate ik ouder werd, besefte ik steeds meer wat het betekende en wat ik heb meegemaakt. Ik ben nog altijd fier dat ik mezelf olympiër mag noemen.”
Bron: Artikel HLN Xavier De Naeyer Laatste update: 08-07-21, 19:59
Situering in de stamboom Ceulenaere/Cuelenaere
Philippe Cuelenaere behoort tot familie van de stamboom Ceulenaere, Hoofdtak I 07 onder het persoonsnummer I1988.
Hij is de oudste zoon van Cuelenaere Jacques Marie Georges en De Braekeleir Catherine Juliette Marthe.
Hij is de zevende neef van Ceulenaere Hervé Gustaaf Octaaf.